zondag 29 januari 2012

De weg kwijt


Yoan Capote

Ik ben eigenlijk zelden de weg kwijt.
Althans in het verkeer.
Ik heb geen tomtom , dus doe ik het met uitgeprinte route beschrijvingen.
Maar wanneer er dan een weg opgebroken is , klopt het niet meer.
No problem!
Ik heb mijn mond bij me, ik spreek voorbijgangers aan, ik stap eventueel uit de auto, ik parkeer bij een benzinestation, er is altijd wel iemand die de weg weet .
Hoe doet u dat?
Of bent u allemaal in het bezit van zo'n sprekend iets in uw auto?

4 opmerkingen:

bea zei

Nu heb ik een gps maar voordien lukte het me aardig om meestal de weg te vinden. Als ik al eens verkeerd reed, vertikte ik het om iemand de weg te vragen maar bleef ik gewoon doorrijden tot ik een wegwijzer tegenkwam. Meestal kon ik me toen weer orienteren. Zelf vond ik dat geen probleem, alle wegen leiden naar Rome :-) maar eventuele passagiers...dat wil je niet meemaken :-)

Unknown zei

Ik heb jaren de weg gevonden met een kaart of geprinte routebeschrijving op schoot, maar ik ben die weg net zo gemakkelijk weer kwijt geraakt.
Een TomTom betekend niet automatisch nooit meer verkeerd rijden..
Koningslust, een dorp hier in de regio, met slechts 2 straten laat ik tegenwoordig links of rechts liggen, al naar gelang vanaf welke kant ik het passeer. Wanneer ik dat dorp inrijd, kom ik er zonder hulp niet meer uit.
Aan een willekeurige voorbijganger een routebeschrijving vragen werkt voor mij niet. Na de eerste 'na de tweede weg rechts' ben ik het overzicht al kwijt, knik braaf en rijd prompt de eerste straat link in.
Toch kom ik altijd waar ik komen wil.

Fl&fl zei

ik ben van de gadgets, ook in de auto

MaaNtje zei

Het ligt er aan, meestal weet ik wel een beetje overal de weg. En ik heb een mond om te vragen. Daarbij heb ik wel zo'n tomtom, een plattegrond en ook rustig een uitdraai van de route geen probleem ik vind het wel.
En op vakantie ga ik vaak gewoon toeren. Zonder kaart of wat..gewoon wat rijden door de buurten.

Dit is mijn ding