Roger Reutimann
Vroeger kon ik mijn lichaam in allerlei hoeken zetten. Niet zo gek als je weet dat ik aan keurturnen deed. Drie keer per week trainen en vaak in het weekend wedstrijden.
Spagaat was een makkie.
Wijdbeens op de balk vallen was eveneens makkelijk en zeer pijnlijk.
Radslag, flikflak, handstand, salto, ik kon het allemaal.
Als ik nu geluk heb durf ik van de duikplank nog een salto te doen, maar dat is het dan ook.
Wanneer ik een koprol doe, zit er een figuurlijke zwemband in de weg en heb ik last van mijn rug.
Handstand durf ik niet meer omdat ik bang ban dat mijn flubberarmen het niet kunnen houden. Radslag lijkt nergens meer op. Er vliegt iets half door de lucht. Iets wat mijn benen zijn.
Laat staan dat ik zoiets op de balk nog zou kunnen doen.
Vroeger kon ik mijn lichaam in allerlei hoeken zetten. Niet zo gek als je weet dat ik aan keurturnen deed. Drie keer per week trainen en vaak in het weekend wedstrijden.
Spagaat was een makkie.
Wijdbeens op de balk vallen was eveneens makkelijk en zeer pijnlijk.
Radslag, flikflak, handstand, salto, ik kon het allemaal.
Als ik nu geluk heb durf ik van de duikplank nog een salto te doen, maar dat is het dan ook.
Wanneer ik een koprol doe, zit er een figuurlijke zwemband in de weg en heb ik last van mijn rug.
Handstand durf ik niet meer omdat ik bang ban dat mijn flubberarmen het niet kunnen houden. Radslag lijkt nergens meer op. Er vliegt iets half door de lucht. Iets wat mijn benen zijn.
Laat staan dat ik zoiets op de balk nog zou kunnen doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten