Hoe zou ons leven eruit zien zonder online vrienden?

Het zijn mensen op wie we kunnen vertrouwen, ons hart bij uitstorten, pret mee maken…

Kortom, ze zijn er altijd voor ons. ..

Dit krijg ik van iemand doorgespeeld. maar ik vraag mij af of dit ook zo is?

Jaqueline Engels

Ikzelf heb altijd geroepen op een online forum dat wij allemaal passanten zijn.

Je komt elkaar tegen online, je dolt wat met elkaar , als je er net bent zul je jezelf moeten profileren als nieuweling en waai je wat mee met de meute die "het voor het zeggen heeft"

Hardlopers zijn doodlopers.

Je tikt och en ach bij verdrietige verhalen, je zet een huil smiley neer bij het verdriet van een ander en surft weer naar een volgend onderwerp.

Ik bedenk mij waarom mensen alles delen op een forum?

Verdriet, blijdschap, rouw, ellende, scheidingsperikelen , lust , geboorte en dood.

Ik heb het zelf ook gedaan, jaren en jaren geleden.

Er was herkenning, de kus en verdriet smiley's ook.

Heb ik er iets aan gehad?\

Ik weet het eigenlijk niet, ik kan mij niet herinneren dan dat ik alleen mijn ei kwijt was op dát moment.

Dat je op mensen van een forum kunt vertrouwen is voor mij behoorlijk achterhaald.

Niemand is te vertrouwen online.

Waren ze er altijd voor mij?

Nee natuurlijk niet.

Dat waren mijn vrienden om mij heen in het echte leven, die mij konden troosten, adviezen geven en een echte omhelzing.

Online betekent als je er "bent", dan wordt je gezien.

Als je er niet bent of uit beeld bent,  vergeten ze wat jij hebt gedaan/gezegd, toen en net, wat jij betekent hebt voor anderen, hoe je was en bent en vragen zich nooit meer af waarom je verdwenen bent of afhaakt.

Je kan wel dood zijn, of ernstig ziek, maar het maakt allemaal niet meer uit.

Kortom, passanten dus......