donderdag 1 februari 2018

Spenen


Romina Ressia

Ik weet niet of ik een speen heb gehad vroeger, ik weet wel dat ik heel lang geduimd heb.
Heel lang!

Zoon spuugde als baby zijn speen eruit.
Wanneer hij lag te piepen in zijn wiegje stopten wij een alleraardigst uitziende speen in zijn mond.
( mama's boy of daddy's son)

Een klein kwartier later lag dat ding alweer naast de wieg op de grond.
Hij moest er niets van hebben, zo'n gek ding waar je op kan sabbelen.

Ik begrijp ondertussen dat het moeilijk is om van een speen af te komen.
Je ziet soms kinderen van drie of vier jaar oud de hele dag met een speen in hun mond lopen.
Ze halen er allerlei trucjes mee uit.
En krijsen de hele buurt bij elkaar als ze de speen moeten afgeven.

Want "wij"  als ouders willen niet dat als het kind naar groep 1 gaat nog met een speen in de mond loopt.
Waarschijnlijk mag dat ook niet, net als op school luiers verboden zijn.
( ik heb dit soort zaken nog niet langs zien komen in "De luizenmoeder")

Maar gezien de foto hierboven is het van levensbelang dat de speen op tijd verbannen word.

Geen opmerkingen:

Dit is mijn ding