link
Ze was onze collega.
Vriendin zelfs.
Een harde werkster, altijd vol energie en hart voor de zaak.
Plots leek ze een verandering door te maken, ze vergat zaken, ze was sneller geïrriteerd , snel van slag.
Er kwam een gesprek, werd eigenlijk op de vingers getikt.
Zoals ze nu functioneerde, was niet geheel naar verwachting.
Een poosje weg van het werk, misschien overspannen, teveel hooi op haar vork genomen.
Na vier weken kwam ze ons vertellen dat er een tumor was gezien op een scan.
Een tumor die niet te opereren viel en waardoor alle klachten kwamen.
Veranderingen die wij wel zagen maar niet wisten waar het vandaan kwam.
We hebben haar nog een klein jaar bij ons kunnen houden, de lijdensweg was vreselijk.
Elke week of maand dat er iets uitviel bij haar.
Wij stonden er bij en konden niets doen.
Ja, onszelf voor de kop slaan dat ze op haar vingers getikt was zonder dat wij wisten wat de oorzaak was van haar verandering.
Ze ligt nu al jaren op een heel zonnige plek begraven , die ze zelf heeft uitgekozen.
Niemand weet wat er onder die schedel van je afspeelt.
Hoe een mens onderdanig wordt aan de ziekte.
Een tumor, hersenvliesontsteking, CVA , Tia, een klap tegen je hoofd.
Wees zuinig op je hoofd, wees er snel bij als je denkt dat er iets niet goed is en vooral oordeel niet te snel als je merkt dat iemand veranderd is , want je weet nooit wat in die wirwar van hersenen zich afspeelt.
Ze was onze collega.
Vriendin zelfs.
Een harde werkster, altijd vol energie en hart voor de zaak.
Plots leek ze een verandering door te maken, ze vergat zaken, ze was sneller geïrriteerd , snel van slag.
Er kwam een gesprek, werd eigenlijk op de vingers getikt.
Zoals ze nu functioneerde, was niet geheel naar verwachting.
Een poosje weg van het werk, misschien overspannen, teveel hooi op haar vork genomen.
Na vier weken kwam ze ons vertellen dat er een tumor was gezien op een scan.
Een tumor die niet te opereren viel en waardoor alle klachten kwamen.
Veranderingen die wij wel zagen maar niet wisten waar het vandaan kwam.
We hebben haar nog een klein jaar bij ons kunnen houden, de lijdensweg was vreselijk.
Elke week of maand dat er iets uitviel bij haar.
Wij stonden er bij en konden niets doen.
Ja, onszelf voor de kop slaan dat ze op haar vingers getikt was zonder dat wij wisten wat de oorzaak was van haar verandering.
Ze ligt nu al jaren op een heel zonnige plek begraven , die ze zelf heeft uitgekozen.
Niemand weet wat er onder die schedel van je afspeelt.
Hoe een mens onderdanig wordt aan de ziekte.
Een tumor, hersenvliesontsteking, CVA , Tia, een klap tegen je hoofd.
Wees zuinig op je hoofd, wees er snel bij als je denkt dat er iets niet goed is en vooral oordeel niet te snel als je merkt dat iemand veranderd is , want je weet nooit wat in die wirwar van hersenen zich afspeelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten