Solodingetjes

Ik ben iemand die niet snel hulp vraagt.
Ik denk dat ik het allemaal wel alleen kan of durf.
Elektra?
Daar kom ik niet aan, veel te bang dat ik gëelektroduceerd zal worden.
Rokend met zwarte vingers op de eettafel gevallen na een stroomstoot.
Nee, dank je wel.
Hoe vul ik de ketel bij?
Hoe vul ik olie bij in de auto?
Hoe boor ik gaten in een muur waar niet in te boren valt?
Hoe sluit ik een nieuwe tv aan?
Ja jemig, weet ik veel.
Gelukkig had ik wat mannen in de buurt die mij graag wilden helpen.
Hysterisch naar de buurman hollen omdat er constant strontvliegen in de keuken zijn?
Alles weggegooid, uit alle kastjes, schoonmaken met chloor en toch zijn ze er weer de volgende dag.
Ik lag zelf met de beentjes omhoog na de hele keuken ondergespoten te hebben met die gifrotzooi.
En guess what?
Ze waren er weer.
De buurman holde meteen mee , en sloopte alle plinten van de keuken.
Een verrotte muis in de spouwmuur was de oorzaak.
Alle gaten zijn gedicht en ik lag van blijdschap jankend op de bank.
Ik vroeg bij alles hulp van de buurmannen.
Niet omdat ik het wilde of moest, maar omdat het mag.
Je hoeft als vrouw niet alles te kunnen.
Vind ik.
Na een jaar dacht ik "Hou op, schei uit, je kan dat zelf!"
Ik zocht alles op You tube en las alle gebruiksaanwijzingen door.
Je kan het zo gek niet verzinnen of je leert weer wat bij.
Olie bijvullen? Ik doe het!
Gaten boren ( met de juiste drilboor) ? Ik doe het!
Ketel bijvullen doe ik ook, nadat ik de laatste keer de echtgenoot van een vriendin huilend om hulp vroeg.
Tv instellen enzo, daar heb ik nu mijn zoon voor.
Ik heb zelfs een lamp opgehangen.
Hoe simpel kan het zijn als je de stroom gewoon even uitzet als je bezig bent?
Wasmachine aansluiten en koelkastdeur omzetten?
Nee, niet gedaan, dat is iets teveel gevraagd.
Ik doe veel zelf nu na al die jaren, maar ik heb ook nog steeds iemand die klusjes bij mij wil doen.
En dat tot volle tevredenheid.
Dank aan al mijn vriendelijke buurt mannen!